Karadeniz Bölgesi’nde Osmanlı döneminden bu yana kullanılan ve yörede ‘nayla’ olarak da bilinen serendilerin insan ve doğa arasındaki ahenkli uyumu akademisyenleri şaşırtıyor

Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Tarih Bölümü Araştırma Görevlisi Dr. Hülya Taş, Orta ve Doğu Karadeniz Bölgesi’nde yerel mimarinin en güzel örneği olarak görülen serendilerde insan ve tabiat arasında ilginç bir ahenk bulunduğunu, bu tablonun günümüze önemli mesajlar verdiğini söyledi. Serendilerin günümüzde bile hala kullanıldığına ve yörenin vazgeçilmez özelliği olduğuna değinen Taş, bu yapıların ‘ambar’ olmasına rağmen önemli bir görevi yerine getirdiğini kaydetti. Nem oranı yüksek olan Karadeniz’in kıyı kesimlerinde yiyeceklerin saklandığı bir nevi ambar olarak kullanılan serendilerin hemen her evin yanında yer aldığını, nemden korunabilmek amacıyla yerden bağlantısının kesildiğini ve bu yapıların ayaklarına konulan tekerlek biçimindeki engellerin fare gibi zararlı hayvanların tahıllara ulaşmasını engellediğini söyledi.