Bir tarihte Maçka’nın kuraklıktan kavrulduğu günlerde Haçkalı Hoca’ya;

-Ortalık çok kurudu Hocam. Bir dua etseniz de yağmur yağsa… diye niyaz etmişler.

Haçkalı Hoca bunun üzerine oradaki bir dükkana girerek külekteki tereyağına elini sürerek:

-Yağ yağ!… Halis yağ, yiyin yağ! Yağdır, yağdır!… der demez, az sonra, çatır çatır şimşek çakmaya, gök gürlemeye ve hemen ardından şarıl şarıl yağmaya başlamış.

Sonra, bu sefer de çok yoğun yağmur yağınca Haçkalı Hoca ortalığa bir miktar kuru ceviz ve fındık saçarak:

-Yağmadur, yağmadur! Alan alsın! Yağmadur! Demiş ve bir müddet sonra yağmur dinmiş.

{test}

——————————————————————————–

Üsküdar’ da oturan Nuri Kırgız’ın anlattığına göre;

Bir gün minibüsle Gılede’ye giderken, önlerindeki köprünün selden zarar gördüğünü gören şoför frene basıp durunca, Haçkalı Hoca:

-Niye durdun evladım?Bu insanların acelesi var…. diye şoföre çıkışmış.

şoför,

-Bu arabayla buradan geçilmez…. deyince,

-Haydi sür oğlum! … der demez şoförün iradesi dışında gaza geçen araba uçarcasına karşıya geçmiş.

——————————————————————————-

1950’li yıllarda Mehmet Enis Tarhan ıstanbul Tıp Fakültesinde okurken olayı bizzat yaşayan kişiden dinleyen Hasan Kaptan’la karşılaşır. Onun anlattığına göre;

Akçaabatlı Hacı Kaptan seferde iken Haçkalı Hoca onun ailesini yoklamaya gider. Oturup konuşurlarken müthiş bir fırtına kopar. Deniz kabarır. Kaptanın annesi

-Acaba oğluma bir şey olur mu?’ diye ağlamaya başlar.

Hoca:

-Merak etme, oğluna bir şey olmaz’ diyerek evden ayrılır.

O anda Hacı Kaptan gemi batacak diye filikaları indirme hazırlıkları başlatır. O sırada geminin kıç tarafından bir ışık belirir. Doğru kaptan köşküne yönelen bu ışığın yanında Haçkalı Hoca durmaktadır. Hoca onlara:

-Biraz sonra kurtulacaksınız, filikaları indirmeyin. der.

Denize doğru üfler ve gözden kaybolur. Gerçekten biraz sonra hava düzelir ve gemi rahatça karaya döner